Dit zijn alle films en series die Tim heeft gerecenseerd. Lees meer op: Tim Bouwhuis en FilmVandaag.
Aantal filmrecensies: 316 / 316
Opties
De stilistische keuzes en filmlocaties zijn cruciaal, aangezien Kalatozov betekenis uitdrukt via slimme visuele motieven die in een andere context plots een andere lading krijgen. Recensie
Regisseuse Paz Fábrega laat de plotontwikkelingen in haar loom vorderende speelfilmdebuut nagenoeg achterwege. In plaats daarvan richt ze zich op de troebele gevoelswerelden van haar hoofdpersonen, wiens zoektochten naar de eigen identiteit er door het aanzienlijke leeftijdsverschil heel anders uitzien. Recensie
Telkens overheerst de indruk van levensechte personages, zoals die bijvoorbeeld ook terug te vinden zijn in het vroege werk van de Schotse Lynne Ramsay. Dickie is compleet geloofwaardig in haar hoofdrol. Recensie
De inzichten blijven fragmentarisch, mede omdat de film die fragmentarische aanpak in zijn hybride uitgangspunt omarmt. Recensie
De film had baat gehad bij een scherpe keuze tussen laatstgenoemde vorm van cinema of een vertelling over het lot van Kadlits didactisch geladen droombeeld, dat natuurlijk gedoemd is om als een nachtkaars uit te gaan. Recensie
De helden die films ons graag blijven voorhouden, worden in werkelijkheid helaas maar al te vaak weggevaagd door de storm. Recensie
Een ingetogen drama over empathie en compassie. Recensie
De absolute meerwaarde van Hellhole zit hem uiteindelijk vooral in zijn aanspraak op een groter verhaal, dat vooral via subtiele verwijzingen (bijvoorbeeld naar de transcontinentale vluchtelingenstroom) verteld wordt. Recensie
Deze eerste fictiefilm van de Spaanse regisseuse Meritxell Colell heeft het voorkomen van een subjectieve documentaire. We kijken even vaak náár Mónica als met haar mee, en toch draagt de volledige film haar stempel en perspectief. Recensie
De beste filmkronieken verweven een persoonlijk verhaal met een bredere stroom van (vaak) politiek-historische ontwikkelingen. Neem de som van de twee en je hebt het kloppende hart van So Long, My Son, een episch drama dat China vangt en verbeeldt als een kroniek van verstrijkende tijd. Recensie
Het belang van dit onderwerp is niet te betwisten, maar in Booksmart mist de urgentie: de scènes in kwestie zijn meer statement dan drama. Recensie
In het meest gunstige geval behouden formulefilms in het tienergenre hun balans tussen een onvermijdelijke herkenbaarheid en schaamteloze exploitatie. Then Came You laat zien dat de weegschaal ook zo ver naar één kant kan overhellen dat ze breekt. Recensie
Het is al te simpel om de John Wick-trilogie weg te zetten als niets meer dan een strakke keten van actiesequenties. Ongelijk kan niemand je geven, maar de makers doen wel degelijk meer om hun franchise kleur te geven. Recensie
Haar ‘acteren’ voelt nooit als acteren aan. Alsof de piepjonge Kozlova directe toegang heeft tot een andere werkelijkheid, waarin camera’s niet bestaan en de filmset daadwerkelijk een kooi is. Recensie
Op stilistisch vlak is Vox Lux, geheel gelijk haar voorganger, een stuk ambitieuzer dan ze zich ten aanzien van veel kijkers waarschijnlijk zal kunnen permitteren. Recensie
Een film over beweging, maar wel één die gevaarlijk statisch aanvoelt. Recensie
Het zijn dit soort achtergronden die sturing bieden in een film die zich vrij gemakzuchtig toespitst op vlakke intriges. Recensie
Doorheen de documentaire houdt Menna Laura Meijer (van filmcollectief mint film office) stug vast aan een registrerende stijl, waarbij de camera telkens in statische positie blijft. De enige handreiking die we krijgen is het diverse pallet aan sessies, met als teneur dat die scènes direct ook hun eigen commentaar zijn. Recensie
Het is jammer, maar misschien onvermijdelijk, dat de gehandhaafde stijl en de politieke insteek van de film niet de volledige speeltijd hand in hand kunnen blijven gaan. Recensie
De geschiedenis van moeder en zoon wordt in brokjes opgediend, waarbij het telkens aan iedere individuele kijker is om de lege vakjes open te laten of in te vullen. Recensie
De film verhoudt zich zo openlijk maar toch verhuld tot het soort politiek dat de grens tussen kunst en moraal op ingrijpende wijze doet vervagen. Wat een oprecht drama lijkt te zijn, is in feite een politiek pamflet, dat haar boodschap zo verpakt dat een publiek haar in potentie volledig onwetend kan omarmen. Dat soort cinema is niet langer onschadelijk... Recensie
Jacks doel openbaart zich in macabere tableaux. Kun je het kwaad ook tot kunst verheffen? En als dat al kan, welke gevolgen heeft dat voor de ‘kunstenaar’? Recensie
Bovenal toont Koreeda zich andermaal een meesterschepper van betekenis. Eén woord, een snelle blik achterom. Meer hebben de grootsten niet nodig. Recensie
Wat is Veboli?
Veboli geeft persoonlijk filmadvies, zodat je makkelijk de juiste film kiest die bij je past. Lees meer
Blijf op de hoogte
Lees de Veboli blog
Heb je een vraag?
Stuur ons een bericht
Nederlands